Flaga

Nie mam pojęcia jak zacząć dzisiejszy post. Przez cały dzień układałam sobie w głowie zdania do dzisiejszego posta i teraz wydają mi się jakieś bez ładu i składu. A dzisiaj przecież wielki dzień. Polak nad Polakami został świętym.

źródło: internet

Dla mnie był jak Dziadek (był z tego samego rocznika co mój prawdziwy). Był pełnią radości, mądrości i miłości a zarazem skromny do granic możliwości. Był jedyny w swoim rodzaju. Do dziś mam gęsią skórkę na sam ton jego głosu. Do dziś w oku kręci mi się łzana wspomnienie jego ostatnich chwil.
Swoją osobą potrafił zjednoczyć miliony. I tak było i dzisiaj.
Nie jestem osobą przesadnie praktykującą. Nie chodzę co niedziela do kościoła, owszem staram sie obchodzić wszystkie większe świeta kościelne, ale wolę jego atmosferę gdy jest pusty... Rozmowy z Bogiem prowadzę w sobie, nie wedle nauczonych mnie modlitw ale jakbym prowadziła rozmowę z przyjacielem. Niektórzy mogą to potępiać i szanuję to, ale taka jestem i nie mam zamiaru tego zmieniać pod publikę.
Nie jestem też jakąś wielką patriotką.  Tęsknię nie za Polską (niestety :() ale za ludźmi którzy są mi bliscy. Boli mnie jak słyszę czy czytam jak źle jest w Polsce, jak trudniej jest załatwić najprostsze sprawy... Dla siebie i moich Potworów wybrałam "lepsze" (tak mi się wydaje) życie. Tutaj w Irlandii. Mieszkając zagrancą zmienia się spojrzenie na wiele spraw. Takie symbole jak flaga, orzełek są w Polsce niezauważalne, bo są "na codzień", ale tutaj w takich momentach jak dziś są czymś wielkim i dzięki nim choć przez moment jestem dumna, że jestem Polką, czuję się jakby wyróżniona przez sytuację....
Oj trochę mnie poniosło z tymi przemyśleniami :) czas przejść do sedna sprawy.
Jeden z Polaków został poproszony przez tutejszego księdza o załatwenie polskiej flagi na maszt przed kościół. W końcu Papież to Polak. Jako że nie był w posiadaniu takowej zrodził się pomysł, że flage ktoś musi uszyć i tak drogą pantoflową (bardzo krótką) doszło do mnie że zostałam wybrana.
Ja naprawdę nie wiem czemu ludzie uważają, że skoro używam igły i nitki do haftowania to umiem szyć.... Krawcowa ze mnie żadna, cerowanie rajstopek Potworów to żaden wyczyn krawiecki, ale to zadanie postanowiłam wykonać. I tutaj wiele z Was sobie pewnie myśli "phi co za problem uszyć polską flagę". Uwierzcie dla mnie to było wielkie, nie tylko ze względu na rozmiary, zadanie. Ze strachem (że schrzanię) i radością (że to ja dostałam TAKIE zlecenie) zabrałam się do pracy. Całe popołudnie piatkowe, pół nocy i ranek sobotni, i flaga była ukończona (w międzyczasie nawet wyjęłam maszynę do szycia, ale niestety odmówiła współpracy i wszystko odbywało się ręcznie ;)....

 biel....

 ...i czerwień...

 A w niedzielę (a właściwie w sobotę wieczorem) zawisła na maszcie przed kościołem... zaraz obok flagi papieskiej...

Flaga dla Naszego Papieża... Świętego...

PS. Jeśli ktokolwiek poczuł się urażony moimi poglądami z góry przepraszam. Nie były one atakiem personalnym tylko przemyśleniami własnymi <3